اسیر بن عروهاُسَیر [۱]
جامعالبیان، مج۴، ج۵، ص۳۶۱.
[۲]
مبهمات القرآن، ج۱، ص۳۵۷.
[۳]
الاستیعاب، ج۱، ص۱۹۰.
(اُسَید) [۴]
تفسیر قمی، ج۱، ص۱۷۹.
[۵]
تفسیر ابنکثیر، ج۱، ص۵۶۶.
[۶]
تاریخ المدینه، ج۲، ص۴۱۱.
بن عُرْوه اُسَیربن عروةبن سوادبن هیثم انصاری ظفری، از طایفه بنیاُبَیرق [۷]
الاستیعاب، ج۱، ص۱۸۹.
بود.۱ - معرفی اسیر بن عروهدرباره اُسَیربنعروه اطلاع چندانی در دست نیست. گفتهاند: سخنرانی ماهر [۸]
تفسیرقمی، ج۱، ص۱۷۹.
[۹]
الاستیعاب، ج۱، ص۱۹۰.
، فردی برجسته و صاحب نفوذ در تیره بنی ابیرق و از مسلمانان متهم به نفاق بود. در جنگهای احد و غزوههای بعد شرکت داشت و در زمان عمر ، در فتح نهاوند کشتهشد. [۱۰]
الاصابه، ج۱، ص۲۳۹.
مفسران ذیل آیات ۱۰۵-۱۱۴ نساء درباره وی گفتهاند [۱۲]
جامعالبیان، مج۴، ج۵، ص۳۶۰-۳۶۲.
[۱۳]
تاریخالمدینه، ج۲، ص۴۱۰- ۴۱۳.
:او از طایفهای بود که درصدد گمراه کردن پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) برآمدند. اُسَیْر و اطرافیانش در آیه۱۱۳ نساء اغواگر خوانده شدهاند:«ولَولافَضلُ اللّهِ عَلَیکَ ورَحمَتُهُ لَهَمَّت طَائِفَةٌ مِنهُم اَن یُضِلّوکَ وما یُضِلّونَ اِلاّ اَنفُسَهُم و اگر لطف ورحمت الهی در حق تو نبود، گروهی از ایشان کوشیده بودند که تو را گمراه سازند، و (در واقع) کسی جز خود را گمراه نکنند». اینان در ماجرای سرقت سه نفر از تیره بنیابیرق ، از شخصی به نام رفاعةبن زید ، به دروغ ، به پاکی افراد خویش گواهی دادند و چون قتادةبننعمان ، برادرزاده رفاعه، نزد پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) شکایت برد و از حضرت خواست تا آنان را به بازگرداندن سلاح مسروقه وادارد، از طرف اُسَیر و دیگران به دروغگویی متهم شد و مورد سرزنش پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) قرار گرفت. خداوند با نزول آیه ۱۰۵ نساء نادرستی گزارش بنیابیرق را که توسط اُسیر ارائه شده بود [۱۶]
تفسیر قمی، ج۱، ص۱۷۸-۱۷۹.
[۱۷]
الاستیعاب، ج۱، ص۱۹۰.
نشان داد:«اِنّا اَنزَلنا اِلَیکَ الکِتبَ بِالحَقِّ لِتَحکُمَ بَینَ النّاسِ بِما اَرکَ اللّهُ ولاتَکُن لِلخائِنینَ خَصیما ما کتاب آسمانی را به راستی و درستی بر تو فرود آوردیم تا (بر مبنای آن و) به مدد آنچه خداوند به تو نمایانده است، بین مردم داوری کنی و مدافع خیانت پیشگان مباش». بدین ترتیب، اُسیر از طرف خداوند، به خیانت پیشگی وصف شد.۲ - فهرست منابعالاستیعاب فی معرفة الاصحاب؛ اسد الغابة فی معرفة الصحابه؛ الاصابة فی تمییز الصحابه؛ تاریخ المدینة المنوره؛ تفسیر القرآن العظیم، ابنکثیر؛ تفسیر القمی؛ تفسیر مبهمات القرآن؛ جامعالبیان عن تأویلآیالقرآن. ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز دائرة المعارف قرآن کریم، برگرفته از مقاله «اسیر بن عروه». |